Testo Fjöllin Hafa Vakað Ego
Fjöllin hafa vakað à þúsund ár.
Ef þú rýnir inn à bergið sérðu glitra tár.
Orð þÃn kristaltær drógu mig nær og nær.
Ãg reyndi að kalla á ástina
sem úr dvalanum reis à gær.
Ãú sagðir mér frá skrýtnu landi fyrir okkur ein.
Ãar yxu rósir á hvÃtum sandi og von um betri heim.
Ãg hló, þú horfðir á; augu þÃn svört af þrá.
Ãg teygði mig à himinninn,
à tunglið reyndi að ná.
Sá er talinn heimskur sem opnar sÃna sál,
ef hann kann ekki að ljúga, hvað verður um hann þá?
Undir hælinn verður troðinn, lÃkt og laufblöðin smá.
Við hræðumst hjarta hans
og augun blá.