Tutsak Analar Testo

Düþ kuramýyordu analar; ölümün dehþetinden...
Yýkanmaktan eskimiþti analarýn gözleri...
Birbirlerini acýlarýndan tanýyorlardý...
Anaydýlar...
Çocuklarýnýn ilk evleri onlardý...
Ah yavrum ah!
Önce sen taþýndýn benden
Sonra da ben kendimden
Ben, bende deðilim
Ben, sendeyim kýzým...
Analarýn bir damla gözyaþýnda
Bir þehir bütün kirlerini yýkardý...
Ve en çok analar dövülürdü
Boran fýrtýnasýnda; çocuklarý dövünürken...
Kýzým, yavrum
Göðsüm yanýyor...
Gözlerin tanýmaz beni...