Kaj Tiel Plu Testo

Longan atendon tra la vintro kaj aÅ­tun'
Mi jam eltenis malgraÅ­ la malkun'
Kiam aŭdiĝis la verdikto kaj la pun'
finfine sur la sojlo de fortun'
Nun plu nenio, vere, tute nenio
Aŭguristo diru, montru ĝion jam
Estonteco malkaŝiĝu, ĝu ĝagreno, ĝu malam'
Pacienco elĝerpiĝis, regas nun enu'
De la tero ĝis la sun' kaj tiel plu
De la tero ĝis la sun' kaj tiel plu
La pasinteco, kia honta fi-ŝarad'!
ĝu iam lernos mi de l' misagad'?
ĝiam novaj maskoj en la vivomaskerad'
Mi staras antaÅ­ nekonata pad'
Kaj - scias nenion, vere, tute nenion
Aŭguristo diru, montru ĝion jam
Estonteco malkaŝiĝu, ĝu ĝagreno, ĝu malam'
Pacienco elĝerpiĝis, regas nun enu'
De la tero ĝis la sun' kaj tiel plu
De la tero ĝis la sun' kaj tiel plu
Nun plu nenio, vere, tute nenio
Aŭguristo diru, montru ĝion jam
Estonteco malkaŝiĝu, ĝu ĝagreno, ĝu malam'
Pacienco elĝerpiĝis, regas nun enu'
De la tero ĝis la sun' kaj tiel plu
De la tero ĝis la sun' kaj tiel plu